اسید هیومیک و کمپوست | Humic Acid and Compost

شاید برای شما هم سوال پیش آمده باشد که چه تفاوتی میان کود کمپوست و کود ارگانیک وجود دارد. در این مطلب به توضیح برخی تفاوت های کمپوست با کود اسید هیومیک به عنوان مهم ترین کود ارگانیک می پردازیم.

از نظر علمی ، مواد ارگانیک حاوی مولکول کربن هستند. اصولا تفاوت یک سلول زنده با مرده در وجود ترکیبات کربن است. اسید هیومیک هم یک ماده ارگانیک غیر سلولی و با پایداری زیاد در خاک است. هیومیک اسید دارای ترکیبات کربنی بسیار پایدار و بدون فسفر و نیتروژن می باشد. به دلیل اینکه ترکیبات هیومیکی بر خلاف کمپوست ، فاقد این عناصر هستند ، میکروارگانیسم های موجود در خاک کمتر تمایل به حمله و تجزیه آن داشته و در نتیجه از ایستایی مناسبی در خاک برخوردار است. همچنین اسید هیومیک یک ماده غیر سلولی بوده و این عامل هم سبب جلوگیری از تجزیه زود هنگام آن در خاک می شود. پایداری مواد هیومیکی در خاک به قدری است که تا زمان وقوع یک آتش سوزی می تواند وجود داشته باشد. کود کمپوست از طریق مرگ میکروارگانیسم های جاندار تولید می شود در حالی که اسید هیومیک به روش تجزیه شیمیایی توسط میکروارگانیسم های زنده بوجود می آید.

اسید هیومیک ساختار خاک را بهبود بخشیده و آب را به دام می اندازد. کیفیت مواد مغذی آن شامل عناصر ضروری و برخی اسید های معدنی مهم است اما بر خلاف کمپوست ، فاقد نیتروژن و فسفر می باشد. در کود کمپوست بر خلاف کود های تازه مانند کود دامی ، میزان پی اچ و مواد مغذی به حد اعتدال رسیده و سبب سوختن گیاهان نمی شود. همچنین کود کمپوست فاقد بیماری های قارچی ، باکتریایی و علف هرز است. اسید هیومیک فاقد مواد مغذی کمپوست است اما خاصیت جذب بالایی داشته و می تواند آب و مواد مغذی را جذب کرده و به میزان نیاز در اختیار گیاهان قرار دهد. همچنین ساختار فیزیکی خاک را بهبود بخشیده و از تخریب و هوازدگی جلوگیری می نماید.

هیومیک اسید دارای ظرفیت بالای تبادل یونی است که به معنای یک انبار واقعی مواد غذایی برای گیاهان می باشد. این عامل بخصوص در مناطق خشک با خاک ماسه ای اهمیت پیدا می کند. اسید هیومیک می تواند به مدت طولانی و بدون مشکل در خاک باقی بماند ولی کمپوست پس از مدتی که در خاک باشد ، به محل مناسبی برای رشد قارچ های سمی و علف های هرز تبدیل خواهد شد. مواد ارگانیک از منابع بیولوژیکی تولید می شوند که می تواند شامل هوموس ، مواد پوسیده ، کود تازه حیوانی ، گیاهان زنده و … باشد. اسید هیومیک بخشی از خود خاک می باشد که بطور کامل تجزیه شده و به ثبات رسیده است.

بر اساس نزدیک ترین تعریف می توان اسید هیومیک را ترکیبی از هوموس ، کربن و اکسیژن دانست که شامل اسید هیومیک ، اسید فولویک و هیومات می شود. امکان وجود هیدروژن نیز در آن هست اما الزامی نیست. هیومیک اسید یک خاک کامل برای رشد گیاهان نیست بلکه در کنار خاک ، به رشد گیاه کمک می کند.  اما کود کمپوست علاوه بر این که می تواند حاوی اسید هیومیک باشد ، دارای هیدروکرین ، لیپید و اسید آمینو هم می باشد.