کربنات کلسیم یا سیترات کلسیم ؟
کربنات کلسیم و سیترات کلسیم دو ترکیب اصلی قرص های کلسیم هستند. مکمل های کلسیم برای خورده شدن همراه وعده های غذایی طراحی شده اند و در این صورت جذب هر دو فرم کربنات کلسیم و سیترات کلسیم یکسان است. با این حال ، مصرف قرص کلسیم با شکم خالی ، میزان جذب کلسیم را افزایش می دهد و در این حالت ، سیترات کلسیم بهتر از کربنات کلسیم می باشد.
کربنات کلسیم یک مکمل ارزان قیمت است که بیشتر در تولید دارو های ضد اسید نظیر شربت معده استفاده می شود. سیترات کلسیم از کربنات کلسیم گران قیمت تر است اما تاثیر آن در هر دو حالت شکم خالی و یا همراه با وعده غذایی بیشتر می باشد و می توان هر زمانی آن را مصرف کرد. از طرف دیگر ، سیترات کلسیم برای استفاده افراد مسنی که اسید معده آنها ضعیف شده ، انتخاب بهتری نسبت به کربنات کلسیم است.
همچنین سیترات کلسیم یک ویژگی مثبت دیگر هم دارد و آن اینکه نیاز به مصرف کمتر آن وجود دارد. با توجه به اینکه میزان قرص کلسیم مصرفی در طول روز باید ۱۰۰۰ میلی گرم باشد ، ولی به علت تمایل مولکول های سیترات کلسیم به شکسته شدن و جذب سریع تر در بدن ، میزان ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم در روز کفایت می کند. ویتامین دی برای جذب کلسیم در استخوان ها ضروری است بنابراین در صورت مصرف قرص کلسیم چه به صورت کربنات کلسیم و چه به صورت سیترات کلسیم ، حتما میزان کافی ویتامین دی را از طرق مختلف همچون مواد غذایی ، قرص های ویتامین و قرار گیری در معرض تابش آفتاب دریافت نمایید.
بنابراین در صورتی که تمایل به جذب کلسیم همراه با وعده غذایی دارید ، از کربنات کلسیم ارزان قیمت استفاده نمایید اما در صورتی که فراموش می کنید قرص کلسیم را همراه غذا میل کنید و یا ترجیح می دهید که آن را با شکم خالی دریافت نمایید ، به سراغ قرص کلسیمی بروید که حاوی سیترات کلسیم ، استات کلسیم و یا لاکتات کلسیم باشد.
