مزایای مصرف کربنات کلسیم در تولید لوله PVC

کربنات کلسیم CaCO3 یکی از پرکننده های مورد استفاده در صنایع تولید لوله PVC می باشد که علاوه کاهش قیمت تمام شده ، بر مشخصات مکانیکی ، ویژگی های سطحی لوله پلی وینیل کلراید ، الاستیسیته ، استحکام ، چروکیدگی و بسیاری خواص دیگر محصول ماثر است. البته کربنات کلسیم بکار رفته در صنعت تولید لوله PVC باید دانه بندی خاصی داشته و از نوع کلسیم کربنات پوشش دار یا کوتد باشد بنابراین در هنگام تهیه آن باید دقت زیادی نمود زیرا دانه بندی اکثر تولید کنندگان کربنات کلسیم در ایران واقعی نیست.

کربنات کلسیم سبب بهبود خواص پلی وینیل کلراید از طریق افزودن سختی ماتریکس پلیمر شده و مقاومت لوله را از طریق کاهش اندازه ذرات ، افزایش می دهد. کربنات کلسیم همچنین عملکرد ترکیبی را با دیسپرس شدن بهتر ترکیبات در پودر PVC و هموژنیزه شدن پلیمر ، ارتقاء می دهد.

کربنات کلسیم در تولید لوله PVC

استفاده از کربنات کلسیم در تولید uPVC

مصرف کربنات کلسیم در تولید PVC سخت ، در درجه اول برای افزایش استحکام از طریق قرار گیری ذرات در زنجیره های پلیمری می باشد که از بحث کاهش قیمت تمام شده محصول ، مهم تر است. در تولید uPVC ، کربنات کلسیم پوشش دار با دانه بندی ریز تر از ۱۰۰ نانومتر بسیار مطلوب است. دلیل استفاده از کلسیم کربنات پوشش دار یا کوتد این است که ، پوشش کربنات کلسیم موجب خیس خوردگی آن در پلیمر شده و بنابراین در حالت مذاب ، از چسبندگی و پیوستگی بیشتری برخوردار می شود و در نهایت نیز خواص بهتری از خود نشان می دهد. همچنین مصرف کربنات کلسیم به علت دارا بودن اندازه ذرات ریزتر باعث افزایش براقیت سطحی لوله PVC می گردد. مقدار توصیه شده کربنات کلسیم در فرمولاسیون تولید به میزان phr4-10 است و باید از نوع خام پودر پلی وینیل کلراید برای تولید لوله PVC استفاده نمود زیرا مصرف PVC بازیافتی می تواند سبب کاهش کیفیت ، استحکام و پایداری لوله در برابر شرایط محیطی شود.

از چه نوع کربنات کلسیم استفاده شود؟

هر دو نوع کربنات کلسیم زمینی GCC و کربنات کلسیم رسوبی PCC برای تولید لوله های PVC مناسب هستند ولی باید توجه داشت که این محصول باید از نوع پوشش دار یا کوتد (نوعی اعمال سطحی با استفاده از اسید های چرب نظیر اسید استئاریک) باشد. همچنین جهت تولید لوله PVC با سحطی براق و یک دست ، باید کربنات کلسیم دارای دانه بندی و اندازه ذرات ریز بوده و رنگ مناسبی داشته باشد. برای مثال چنانچه از کربنات کلسیم با سایز یک میکرون استفاده شود ، استحکام نهایی اندک است در صورتی که با کاهش سایز به اندازه نانو ذرات ، مقاومت محصول نهایی به شکل تصاعدی افزایش می یابد.