آهک هیدراته یا هیدروکسید کلسیم به صورت گسترده ای در اعمال ترمیمی دندانپزشکی به عنوان یک لایه مستحکم با پی اچ ۱۲٫۵ مورد استفاده قرار می گیرد. در عصب کشی از آهک هیدراته به عنوان پوشش دهنده موقتی کانال ریشه تا پیش از ساخت لایه های قوی تر استفاده می شود. آهک هیدراته به صورت خمیر برای درمان بخش های نکروز یا شکستگی های التهابی دندان مفید است.
آهک هیدراته برای اولین بار بعنوان عامل پالپ کپ به منظور اندودونتیکس یا درمان ریشه ، بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ میلادی توسط هرمان مورد استفاده قرار گرفت. اما امروزه کاربرد آن در دندان پزشکی گسترش یافته است. بیشترین زمینه مصرف هیدروکسید کلسیم برای پوشش دهی کانال ها می باشد. همچنین نقش اساسی در میکروب کشی کانال ریشه دارد.
پی اچ و غلظت یون کلسیم در آهک هیدراته سبب می شود تا این ماده دارای خاصیت ضد باکتری بوده و پایداری طولانی تری داشته باشد. همچنین پس از تهیه آهک هیدراته برای دندان پزشکی ، می توان آن را به مدت ۲ ماه در حالت آماده باش نگهداری کرد. ولی چنانچه تا بیش از دو ماه از آن استفاده نشود ، امکان تبدیل به اکسید کلسیم یا دیگر نمک های کلسیم که تاثیرگذاری کمتری دارند وجود دارد. بنابراین تا پیش از ایجاد تغییر فرمول شیمیایی در آهک هیدراته می توان از آن در بخش های مختلف دندان پزشکی همچون پالپ کپ ، ترمیم کانال ، عصب کشی ، ترمیمی عاج دندان و انسداد آپیکال استفاده نمود.
نقش آهک هیدراته در دندان پزشکی یک نقش حمایتی است که با ویژگی هایی همچون فاکتورهای ضد میکروبی و بهبود سریع تر بافت ها به عنوان یک چسب شیمیایی برای پر کردن کانال ریشه مصرف می شود. مکانیسم عملکرد آهک هیدراته بر بافت های زنده ، شامل ایجاد رسوب مواد معدنی مورد نیاز برای بازسازی این بافت ها است که مهم ترین جنبه استفاده از هیدروکسید کلسیم می باشد زیرا انطباق بیولوژیکی آهک هیدراته با بدن را نشان می دهد.
